- сағырдан
- (Сем.: Аяг., Күрш.; ҚХР) малға салынған шөптің қалдығы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сағырдан
Смотреть что такое "сағырдан" в других словарях:
окоп — жеке құрамның, әскери техниканың жою құралдарынан сақтануына және атыс жүргізуіне арналған ашық түрдегі фортификациялық құрылыс. О. атқыштық, ұялы, артиллериялық минаатқыштық, пулеметке, сонымен қатар танкілерге, ЖҰМ, БТР және басқаларға арналған … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
Эсхатология — (гр. еschatos ақырғы, соңғы+logos сөз, ілім) – әлем мен адамның ақырғы тағдырлары туралы діни ілім. Әсіресе бұл иудаизм мен христиандыққа тән: дүниенің ақыры, өлгендерді тірілту, Жазалау күні және т.с.с. туралы айтылады. Осыларға ұқсас… … Философиялық терминдердің сөздігі
айғыр — зат. Жылқы тұқымдастар (құлан, тарпаң т.б.) мен жылқының жыныс қуаты жетілген еркегі. Мінезіне, түр түсіне қарай қойылатын атаулары өте көп. Шақар айғыр, желқуық айғыр (мінезі), құр айғыр, шу асау айғыр (бұрын қолға ұсталған ұсталмағаны), сәурік… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бие — зат. Жылқы малының құлындайтын аналығы. Айғырдан ерте шыққан тай байтал дұрыс өсе алмайды, кейде тіпті өсу мүлде тоқталады, өйткені қоректік заттардың көпшілігі құрсақтағы құлынның өсуіне кетеді. Бие белгілі кезеңде ғана айғырды жақындатады.… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айғырмен тоқтату — Қ орда., Арал) айғырдан шығу. Оларды асыл тұқымды бура, а й ғ ы р м е н т о қ т а т у естен шығып кетті («Екп. балықшы», 1932, №32) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақпа — 1 (Сем., Абай) 1. ұшы сүйір таяқ. А қп а дегеніміз таяқтың бір түрі (Сем., Абай). 2. алғашқы көбік қарда лақтырысып ойнайтын ойын түрі. Қыста а қ п а ойынын ойнаймыз (Сем., Абай) 2 (Шығ.Қаз., Зайс.) көбіне үлкен өзендерде қолданылатын аудың бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
андағайлау — 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм., Қаз.) жабыла, ентелеп қарау. Осы каналға су жіберерде а н д а ғ а й л а п көргелі тұрған адам өте көп болды Қ орда., Сыр.). Адамдар а н д а ғ а й л а п тұрған көріп, Тұрғызып ә дегенше алды келіп (Рүс. дас., 115). 2 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аран — 1 (Көкш., Қ ту; Қар.) шөп, қиқоқырдан жасалған ашық қора. Қыста а р а н малға суық болады (Көкш., Қ ту). Оңтүстіктен солтүстікке қарай созылған биік, ұзын кірпіш а р а н н ы ң ішіндегі жоңышқасы аралас көк бидайық, қоян жон мая таудай, қанша жесе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атыз — 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм., Қаз.; Қост.: Жанг., Аман.; Жамб.: Шу, Луг., Мер.; Ақт.: Ойыл, Ырғ.) қолдан суарылатын егістік жердің бір бөлегі. Әрбір а т ы з д ы ң көлемі ширек гектарға жақын болу керек Қ орда., Сыр). Сона бір а т ы з қауынның су … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
доңғалау — (Шығ.Қаз., Ү Н.) дөңгелеу, дөңгеленіп айналу. Қырдан ойға қарай д о ң ғ а л а п барады (Шығ.Қаз., Ү Н.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
