- сабалау
- (Сем.: Ақс., Көкп.) сапыру. Төр алдында шарада с а б а л а н ғ а н қымыз (Сем., Көкп.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сабалау
Смотреть что такое "сабалау" в других словарях:
шабақтау — ет. Жүнді, мақтаны жайлап сабалау, көпсіту … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шапаттау — (Қ орда: Арал, Қарм.; Ақт., Ойыл; Жамб., Жуа.) сабалау, шапалақпен ұрғылау. Бетін ш а п п а тт а п жіберді Қ орда., Арал). Қолдарын бәрі қалды ш а п а т т а с ы п, Алтынның алғандай ақ кенін тауып (Т. Ізт., Рүс дас., 139). Ұр, ұр – деп, екі қолын … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
