шапаттау

(Қ-орда: Арал, Қарм.; Ақт., Ойыл; Жамб., Жуа.) сабалау, шапалақпен ұрғылау. Бетін ш а п п а тт а п жіберді Қ-орда., Арал). Қолдарын бәрі қалды ш а п а т т а с ы п, Алтынның алғандай-ақ кенін тауып (Т. Ізт., Рүс дас., 139). Ұр, ұр – деп, екі қолын ш а п а т т а п айқай салды (Т. Ахт., Шыр. сөнб., 42). Анау қосаяқтап санын ш а п а т т а п келе жатқан Кенжеқұл (Ш. Мұрт., 41 ж. кел., 103). қ. шапақтау.