қылуа

1

(Гур., Маңғ.) қылық, мінез-құлық. Қ ы л у а с ы жақсы бала (Гур., Маңғ.)

2

Қ-орда., Арал; Ақт., Шалқ.; Алм., Шел.) қылмыс, бұзық іс. Жомарттың істеген қ ы л у а с ы жаман Қ-орда., Арал). Оның колхоз мүлкін талан-таражға ұшыратқаны үшін қ ы л у а л а р ы н ы ң беті ашылды (Ақт., Шалқ.). Қ ы л у а жасағандар жауапқа тартылды (Алм., Шел.). Ауыр жолды өздерімен бірге болған жолдасының қ ы л у а мінездерін қызық қып әңгімелескен (Ә. Нұрп., Курл., 450)