- қылтық
- Қ-орда., Сыр.) сазан, алабұға сияқты, т.б. балықтардың етінің арасында кездесетін ұсақ қылтанақтары
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қылтық
Смотреть что такое "қылтық" в других словарях:
қылтық — зат. Жіп жіңішке қылтан, қылпық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аққылтық — (Қарақ.) шортан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара қылтың — (Қар., Қарқ.) қылтанағы қара түсті бидай … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сорқылтың — (Алм., Жам.) бидайдың түрі. Мынау с о р қ ы л т ы ң екен (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылқан — зат. Балық етінің арасындағы ұсақ сүйек, қылтық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қылпық — зат. Қылтиып көрінген болмашы нәрсе, қылтық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қылтанақ — зат. бот. Басында масақшасы болатын, қияғы таспа тәрізді, құмды, тасты жерлерде өсетін тік сабақты шөптесін өсімдік. зат. Дақылды өсімдіктердің масағы мең селеу басына бітетін жіңішке қылтық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
елгезер — (Қост., Жанг.; Алм.: Кег., Жам., Еңб қаз., Нар.; Қ орда: Сыр., Жал., Арал; Жамб.: Жуа., Шу; Қарақ.) елеуіш. Жәкен е л г ез е р д і бере тұрғын, ұн елеп алайын (Алм., Кег.). Сүтті е л г е з е р д е н өткізіп алың, қылтық кетіп қалмасын (Қарақ.).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мәкібас — (Қарақ.) шортанның бір түрі. М ә к і б а с ш о рт а н н ы ң қылқаны тым көп болады (Қарақ.). қ. аққылтық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
альбидум — зат. бот. Жаздық бидайдың бір сорты. Масағы қылтықсыз, едәуір ірі, дәні ақ, сопақша, ірі, мол өнімді (Қаз. дәнді. дақыл., 61). Шөлі қанып ұйыса өскен 110 га люцерн де, дән құя бастаған арпа да, пісе келген қара бидай да, бұрынсоңды болмаған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
