Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қара басы — (Орал, Жән.) ең басы, нақ басы. Ол Жәнібекке күздің қ а р а б а с ы н д а келген еді (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
керт қара басы — (Алм.: Жам., Еңб қаз.) соқа басы, бір өзі. Сенің ойлайтының, тегі, к е р т қ а р а б а с ы ң (Алм., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарағайды — (Монғ.) қарағайлы. Қобда басы қ а р а ғ а й д ы жер (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарақұс — 1 (Рес., Орын.) шөп машина шалғысының басы, ұршығы 2 Қ орда., Қарм.) түйе табанының ұшындағы қара тұқайы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дәл басы — (Орал; Ақт.: Шалқ., Ырғ.; Рес., Орын.) қара басы, жеке басы. Тек қана өзінің д ә л б а с ы н ы ң қамын ғана көздегендік («Ком.», 25.03.1938, №21) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көрқара — Қ орда., Арал; Шымк., Түркіс.) түсі қара ұсақ бұтақты, басы бүршікті, кебірлеу жерге шығатын ащы шөп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әк — 1 (Шымк., Мақт.; Алм., Жам.; Қ орда, Қарм.; Гур., Маңғ.; Түрікм., Небид.; Қарақ.; Ауғ.; Ир.) ақ балшық, ізбес. Кеше атпен ә к алып келдім (Шымк., Мақт.). Үйді ремонттауға әктейтін ә к жоқ («Қ. ту», 1938, №46). Ең түкпірдегі жарылған отын, ә к… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мазар — (Түрікм.: Ашх., Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж., Мары; Қарақ.; Жамб.: Қорд., Сар.) қабір, бейіт, мола. Атамның м а з а р ы н қазуға біраз мал жұмсапты (Түрікм., Таш.). Пұлсыз (қ.) базарға барғанша, м а з а р ғ а бар (Қарақ.). Басыңа м а з а р қойса,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұзақ — зат. зоол. Үсті қара, басы бозғылт, қарға тұқымдас, кішкентай жыл құсы; ұзақ қарға … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алабың — (Монғ.) өрісің, ауқымың. – Алданышың аз, а л а б ы ң тым тар болғандықтан сол ай. Қайғы қара басыңдікі болса, жалғыздың ісі – жазым (М. Құрман., 41) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
