- қарағайды
- (Монғ.) қарағайлы. Қобда басы қ а р а ғ а й д ы жер (Монғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарағай — … 2. сын. Қарағай ағашының (өсімдігінің) сүрегінен жасалған. Сөз о сыған келіп тірелгенде Қоңырбай бұрышта сүйеулі тұрған жеңіл қ а р а ғ а й домбыраны қолына алды (Ә.Көшімов, Екі бүркіт, 51). Ол енді осылай қарай бет қойған бұғыларға қарап тұрып … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қара қарағай — (Рес., Орын.) қарағайдың бір түрі. Қ а р а қ а р а ғ а й суға төзімді болады. Қ а р а қ а р а ғ а й д а н тақта тілмейді, оны суға орнатуға және маткаға қолданады (Рес., Орын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қызылқарағай — зат. бот. 1. Қарағайдың қабығы қызыл түсті түрі. Қ ы з ы л қ а р а ғ а й д а н қиып салынған итарқа шатырлы қоржын үйдің іргесі қора қопсыға толы екен (Қ.Ысқақ, Тұйық, 88). 2. Осы қарағайдың сүрегі. Қоршаудың ішінде үйінді үйінді ағаш; қарағайдың … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сары қарағай — (Рес., Орын.) қарағайдың бір түрі. С а р ы қ а р а ғ а й нәстүрікке жонуға жеңіл болады (Орын., Бөр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сыры қарағай — (Рес., Орын.) қарағайдың бір түрі. С ы р ы қ а р а ғ а й суға қапыл (қ.) беріледі, қапыл сынады. С ы р ы қ а р а ғ а й нәстүрікке (қ.) жонуға жеңіл (Орын., Бөр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
майқарағай — … 2. Майқарағайдың сүрегі, ағашы. М а й қ а р а ғ а й д ы ң түтіні сіңген бес қанат қоңыр үйді жел селкілдетіп әкете жаздады (Т.Оразов, Қаныштың жастық., 36). Ошақ басында маздай жанған оттар көңілге ғажайыптай ыстық танылады. Тезек, м а й қ а р… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өліара — зат. Ескі ай мен жаңа айдың аралығындағы мерзім, уақыт … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шоғырмақ — зат. Қарағайдың шорланып, бұжырланып біткен жері. Қарағай сағызын ағаш қалақшамен ғана сыпырып алған дұрыс. Пышақпен сыдырсаң сағызбен бірге қарағайдың ш о ғ ы р м а ғ ы да сойылып кетеді, сағызды ш о ғ ы р м а қ п е н бірге қалай шайнасын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
самырсын — (Шығ.Қаз.: Күрш., Тарб.) жіңішке қарағай (қарағайдың бір түрі). С ам ы с ы н н а н ауға қарақшы жасайды. С ам ы р с ы н ағаш әрі жеңіл, әрі су жұқпайды. С а м ы р с ы н н а н басқа ағаш қарақшыға жарамайды (Шығ.Қаз., Күрш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
саржан — зат. жерг. Қарағайды шөркелеп кесіп, жарып жиып қойған үйінді. Сырғауыл қашаның іші сырты жал жал отын: текшелеп үйген сап сары ірімшіктей қарағай с а р ж а н н а н шайыр иісі лап етті (Қ.Ысқақ, Ақсу., 5). Бесқалмақ төсегінің айналасы бетін қар… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі