- қотқа тұрмайтын
- (ҚХР) ештеңеге жарамайтын, түкке тұрғысыз, бес тиындық құны жоқ
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қотқа тұрмайтын
Смотреть что такое "қотқа тұрмайтын" в других словарях:
шүлтікей — сын. жерг. Шолтаңдап қалған, түкке тұрмайтын (адам). Кісі істі болғанда осындай түкке тұрмайтын ш ү л т і к е й л е р д і ң де басынып, шікірейе қалатыны жанына тиіп тұр (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 301) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алдауыш — (Ауғ.; Ир.) өтірікші, сөзінде тұрмайтын, уәдесіз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
долдай — (Монғ.) толқыма, тайсалақ, тұрақсыз (мінез). Айтан сөзге тұрмайтын д о л д а й кісі екенсің (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зыр-зыбыл — (Гур., Маңғ.) жер көкке тұрмайтын қашаған. Торы ат деген з ы р з ы б ы л хаюан (Гур., Маңғ.). Таң атқанша ит арқасы қияннан бір ақ шығатын з ы р з ы б ы л құла біреу әдейі қазықтап қойғандай ауылдың көк желкесіндегі қарағанды жүлгеге қадала қапты … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кетеген — (Гур., Маңғ.; Жезқ., Ж.арқа) қолға тұрмайтын, қашаған. Оның бір к е т е г е н түйесі бар еді, соны іздейді де жүреді (Гур., Маңғ.). К е т е г е н болса, құрысын, Егінді жерде баға алман, Кетіп қалса суылдап, Жаяу оған бара алман (С. Сейф., Шығ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
обақ-шұбақ — (Шымк., Сарыағ.) олай былай; бірде олай, бірде бұлай. О б а қ ш ұ б а қ дүние ғой, бір қалыпта тұрмайтын (Шымк., Сарыағ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
соқпа өркеш — (Монғ.) түйе қанша семірсе да тік тұрмайтын өркеш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
табанының қышыры жоқ — (ҚХР) тұрақсыз, сөзінде тұрмайтын адам. Мұрат сияқты т а б а н ы н ы ң қ ы ш ы р ы ж о қ адамдарға тым сеніп кетуге болмайды (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
уәж емес — (Қ орда: Қарм., Жал., Сыр., Арал) еш нәрсе емес, түкке тұрмайтын, текке керегі жоқ. Ой, мына айтып отырғаның у ә ж е м е с нәрсе екен ғой Қ орда., Арал). Білгенді айту мен үшін у ә ж е м е с Қ орда., Жал.). Колхоздың жұмысы осындай қызу жүріп… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шәлдүріш — (Маң., Маңғ.) сөзі, ісі тиянақсыз (адам туралы). Айтқан сөзінде тұрмайтын сол ш ә л д ү р і ш немеңді қойшы (Маң., Маңғ.). қ. шәлтіріш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
