Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қосаяқ — зат. Алдыңғы аяғы өте қысқа, артқы аяғы мен құйрығы ұзын, секектеп жүретін дала тышқаны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кіші қосаяқ — зоол. Қосаяқтардың ең кіші түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
майқұйрық — зат. з о о л . Қосаяқтардың жуан құйрықты түрі. Бұлар – үлкен және кіші қосаяқтар, секіргіш қосаяқ және м а й қ ұ й р ы қ (Қазақст. жануар., 39) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тікқұлақ — зат. зоол. Қосаяқтар тұқымдасының бір түрі. Қосаяқтардың 30 түрі бар. Мұның 14 түрі, әсіресе ергежейлі, т і к қ ұ л а қ, үшсаусақты қосаяқтар Қазақстанның шөл және далалы жерлерінде тіршілік етеді (Қазақст. жануар., 39) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
поросая — пор осая … Русский орфографический словарь
супоросая — супор осая и супор осная … Русский орфографический словарь
супоросная — супор осная и супор осая … Русский орфографический словарь
атшалман — 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.) қосаяқтың үлкен түрі. А т ш а л м а н ініне кіріп кетті (Гур., Маңғ.). 2. (Ақт., Ырғ.) құлағы үлкен құйрығы қысқа, үлкен сұр тышқан. А т ш а л м а н жусан мен көкпекті жақсы жейді (Ақт., Ырғ.). 3. (Қост.: Об., Торғ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шапаттау — (Қ орда: Арал, Қарм.; Ақт., Ойыл; Жамб., Жуа.) сабалау, шапалақпен ұрғылау. Бетін ш а п п а тт а п жіберді Қ орда., Арал). Қолдарын бәрі қалды ш а п а т т а с ы п, Алтынның алғандай ақ кенін тауып (Т. Ізт., Рүс дас., 139). Ұр, ұр – деп, екі қолын … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шудалау — (Орал, Орда) бір нәрсеге шуда жіп тағу, шуда жіппен бір нәрсені байлау. Қосаяқты қаулап, Тал шойықты ш у д а л а п (Шәңгерей ақын) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
