атшалман

1. (Гур.: Маңғ., Шевч.) қосаяқтың үлкен түрі. А т ш а л м а н ініне кіріп кетті (Гур., Маңғ.). 2. (Ақт., Ырғ.) құлағы үлкен құйрығы қысқа, үлкен сұр тышқан. А т ш а л м а н жусан мен көкпекті жақсы жейді (Ақт., Ырғ.). 3. (Қост.: Об., Торғ., Жанг.) қап тесетін тышқан. А т ш а л м а н сенектегі қапты тесіп тастапты (Қост., Жанг.)