- қолбақыр
- 1. (Қост., Жанг.) су әкелетін шелек. Сара, мына қ о л б а қ ы р д ы қашан алдырғансың (Қост., Жанг.). 2. (Сем., Абай) бидай қуыратын сабы бар таба. Соңғы кездерде әр үйде от маздап жанып, сол отта қ о лб а қ ы р ғ а тықырлатып бидай қуырысып жатады (Сем., Абай). 3. (Жамб.: Мер., Шу; Алм., Жам.) сүт пісіретін тұтқалы ыдыс. 4. (Жамб., Сар.) бақыраш, үлкен ожау. Қ о лб а қ ы р м е н су бер (Жамб., Сар.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.