- қолбақыраш
- (Өзб., Там.) ожаудың үлкендеу түрі
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қолбақыр — 1. (Қост., Жанг.) су әкелетін шелек. Сара, мына қ о л б а қ ы р д ы қашан алдырғансың (Қост., Жанг.). 2. (Сем., Абай) бидай қуыратын сабы бар таба. Соңғы кездерде әр үйде от маздап жанып, сол отта қ о лб а қ ы р ғ а тықырлатып бидай қуырысып… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жаулау — (Көкш., Қ ту; Қар., Шет) бақыраш, қолбақыр. Ж а у л а у бұрын болушы еді (Қар., Шет) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жауылша — 1 (Гур., Маңғ.) аласа, дәні бар өсімдік. Ж а у ы л ш а – мәусімді шөп (Гур., Маңғ.) 2 (Монғ.) қолбақыр, ыдыс. Пәлен жерде бақыраш бар, іздеп барса ж а у ы лш а да жоқтын (Церендор. Е. ул., 61) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі