- қара тышқақ
- (Жезқ., Ағад.) сиырдың іші тоқтамайтын ауруы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қара тышқақ
Смотреть что такое "қара тышқақ" в других словарях:
тышқары — (Қарақ.: Мой., Тақт.; Қ орда, Арал) тысқары. Топырақтан т ы ш қ а р ы болсаң жарып барамыз (Қарақ., Мой.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тышқан — … Мініліп жүрген жылқыда қысы жазы бірдей кездесетін шеміршекқата (кершеу немесе шеміршек деп те аталады), құмқата, қуқұмалақ және т ы ш қ а н деп аталатын аурулар болады (Х.Арғынбаев, Қаз. этнограф., 135). Тышқан қақпан. Тышқан ұстайтын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақ мысық, қара мысық тышқан алғаны нақ мысық — (ҚХР) адамға қарама, істеген ісіне қара … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күлтпай — (Түрікм.: Ашх., Таш., Красн.; Қарақ.) тышқан індерінің аузына шығарылып тасталған бос топырақ. Бұл тышқан к ү л тп а й ы н ы ң көп жері, аяңдап жүруге тура келеді (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тегелей бөрік — (Қарақ., Мой.) жиегі елтіріден немесе тышқан терісінен тігілген, төбесі төрт қырлы, алды биіктеу жастар киетін күмбезді бас киім … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
балпақ — Қ орда., Арал; Орал: Қара., Жән.; Ақт., Ырғ.) саршұнақтың құмды жердегі бір түрі. Б а л п а қ т ы қақпан құрып ұстаймыз (Ақт., Ырғ.). 1 Майға дейін б а л п а қ тышқан аулауда пошсиндикат жоспарын 58,5 проц. орындады («Екп. балықшы», №23, 1932). Б … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пада — 1 (Шымк.: Мақт., Түлк.; Өзб., Ташк.; Қ орда: Сыр., Жал.) табын, бір топ мал (бағудағы көп сиыр). Сиырдың бәрі п а д а д а. П а д а келді (Шымк., Түлк.). Алты айға толысымен еркек, ұрғашысын өз алдына бөліп п а д а ғ а жіберемін («К з жолы»,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
саф — (САФЛАНУ) (САФЛАНДЫРУ, САФЛАУ) (САФЛЫ) (САФЛЫК) – I. и. 1. Кешеләрнең һ. б. (гадәттә хәрәкәт итүче) нәрсәләрнең хәрби тәртип белән, тигез ара калдырып урнашкан рәте һәм шул рәвешле тезелеп оешкан төркеме. Хайваннарның, кошларның сафка охшаш рәте… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тыгыз — с. 1. Бер берләренә бик якын һәм нык береккән кисәкләрдән торган. Еш тукылган, еш үрелгән (тукыма тур.) 2. Бер беренә бик якын торган, еш, куе. рәв. Бер беренә якын, еш 3. күч. Якыннан якын, турыдан туры, ныклы (бәйләнеш тур.) 4. Буш урыны… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
алақоржын — зат. зоол. Жонында тұмсығынан құйрығына дейін жіңішке қара жолағы бар, қысқы ұйқыға жатпайтын тышқан тұқымдас кеміргіш жануар … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
