- қар басқан қозы
- (Жамб., Жуа.) қыста туған қозы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қар басқан қозы
Смотреть что такое "қар басқан қозы" в других словарях:
бас көтеру — (Шымк., Түлк.) қойға шабу, қойға қарау. Сүмбіле туған соң қозы қошқар да б а с к ө т е р е д і (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойны озық — (Шымк., Шәу.) жоғары. Оның басқаларға қарағанда м о й н ы о з ы қ (Шымк., Шәу.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бүйрек — бет ер. Басы бүйрек пішіндес ер. Қазақы ердің сыртқы пішін үлгісі көп. Олар құс бас ер, шошақ бас ер, үйрек бас ер, қазық бас ер, қозы құйрық ер, б ү й р е к б е т е р деп, түртұлғасына, пішін сиқына қарай бөлінеді (Ж. Бабалықұлы, Ер қанаты, 259) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құс — ауруы. мед. Көтеріліп кететін, ұстамалы ауру. Сөйтсек, қ ұ с а у р у ы м е н ауырады екен ғой, байғұс бала! Құс қайтқанда немесе қайтып келгенде дерті тіпті қозып кетеді (Д.Рамазан, Жылап аққан., 136). Сөйтіп жүрген күндердің бірінде… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ер — зат. Көлікке салт мінгенде, тоқымның үстіне салатын арнаулы жабдық. Кене заманнан бері кешпелі халықтың өмір қажетіне сай қалыптасқан айрықша құрал жабдық және өнер туындысы. Ердің жасалу техникасы мен сыртқы түріне қарай орыс ері, шошақ бас ер,… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қазық — бас ер. Басы қаздиып қалған ер. Қазіргі деректерде: құс бас ер, шошқа бас ер, үйрек бас ер, қ а з ы қ б а с е р, қозы құйрық ер, бүйрек бет ер деп, түртұлғасына, пішін сиқына қарай бөлінеді (Ата салты., 97) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қой — зат. астр. Аспан шоқжұлдыздарының бірі. Үркердің үстіңгі жағында тұратын, аса жарық емес қос жұлдыз бар. Оны – Тоқты, Қозы немесе Қ о й, Қошқар деп те атайды (Х.Әбішұлы, Аспан сыры, 151). Қой жасы. этногр. Ер баланың он бес жастан асып, қой… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қоян — зат. этногр. Бір топ бала алаңға жиналып ойнайтын ойын. Қашықтығы 50 60 м дей жерге екі шеңбер сызады. Қояндар бір шеңберде тұрады. Бір бала «тазы» болып, 3 4 м дей жерге орналасады. Қояндар бір қоршаудан екінші қоршауға қашқан кезде жолдан… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жұрын — зат. көне. 1. Тері немесе құр терісіне ілініп қалған арық мал (қозы, тоқты т.б.). 2. Сырт киімнің етегіне, жеңіне бас киімнің айналасына жүргізген елтірі немесе аң терісі. зат. көне Сырт киімнің етегіне, жеңіне, бас киімнің айналасына жүргізген… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шоппаш — (Қарақ.) 1. ерлердің жаз айларында немесе от басында киіп отыратын бас киімі. 2. қозы терісінен істелген бас киім … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
