- қамысы
- (Жезқ., Ұлы.) қамы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
түбіттену — (Гур., Есб.) гүлдену. Осы жақтың қамысы басын шығарып т ү б і т т ен і п тұр (Гур., Есб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шеген қора — Қ орда., Арал) екі жағы балшықпен сыланған қамыстан жасалған қора. Есіктің қақ кезінде ылғида қамысы, сабаны шашылып қолбырап жататын ш ег е н қ о р а (Ж. Нәжім., Кішк., 24) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шоқал — 1. (Орал, Жән.; Гур., Тең.) төбешік, құмның арасындағы құмтөбе. Құмдағы ш о қ а л д ы ң арасында қоян көп болады. Ш о қ а л д ы жерде тазы жүгіре алмайды (Орал, Жән.). Екі шақырымдай жерде қамыс шоқы аты болмаса, қамысы шамалы, қияғы мен қаңбағы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарау — … Сырдарияның жолбарыс мекендейтін қ а р а у қамысы Жаңақорғанға тіркелуші еді (Қаз. әдеб., 11.09.1981, 6). Осы күнде ол көлдердің жоғын да білемін, қ а р а у қамыстардың құрығанын да білемін (Бұл да) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі