қайыра

қайыра
(Көкш.: Щуч., Еңб., Қ-ту) қайта. Ол ауылға қ а й ы р а барды (Көкш., Еңб.). Онда ол жолдастарды, қ а й ы р а д а н әліппеден бастап оқыту керек («Еңб.», 1939, №48). 48 гектар зәпті қ а й ы р а д а н айыратыны анық көрінеді («Ең. туы», 1940, №78). Қазір тағы басқаларын жаңадан істеп және қ а й ы р а ремонттап шығарды («Соц. жол», 1943, №45). Өздеріне тиесілі жерлерін тақауда қ а й ы р а суармақ («Қ. ту», 25.05.1940)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Смотреть что такое "қайыра" в других словарях:

  • қаржу — (Көкш., Қ ту) қайыра қағу, қақпақыл ойынында қолының сыртындағы тасты қайыра қағып алу. Кейбір ойыншылар қолының сыртындағы он тасты да қ а р ж ы п алады (Көкш., Қ ту) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • булық — 1 (Түрікм.: Таш., Мары) ауа алмасып тұру үшін, үй төбесінен әдейі қалдырылған тесік. Үшекке (қ.) шығып б у л ы қ т ы ң аузын ашсәнә (Түрікм., Таш.) 2 1. (Монғ.; Рес., Орын.) көрпенің жиегі. Көрпеге б у л ы қ салу ғана қалды (Рес., Орын.). 2. (Рес …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бұлық — 1 (Алм.: Кег., Шел.) бөлме. Мынау тамның (қ.) бір б ұ л ы ғ ы (Алм., Кег.). Сырт көрінісінде қыстақтың өзге үйлерінен ешқандай айырмасы жоқ, бұл там (қ.) қоржын тәрізді үш б ұ л ы қ жай (Б. Соқ., Жекпе жек, 18). Қонақ көп келетін болған соң, үйді …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ернек — (Ақт., Ойыл; Маң., Маңғ.) ернеу, жиек, шет. Темір аяқтың е р н е г і қайқайып, тамақ ішкізбейді (Ақт., Ойыл). Әбден орналасып алып, қолындағы найзамен цистернаның манағы екі жігіт тұрған е р н е г і н е төнді (Маң., Маңғ.). Кеше мынау е р н е к т …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • кез қоспақ — Қ орда., Арал) екі өркешінің арасында болар болмас айырылысқан жігі бар нар мен айыр түйеден туған будан. Шын семіргенде к е з қ о с п а қ т ы ң екі өркешінің арасын тез айыра алмайсың Қ орда., Арал) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • келепан — (Гур., Маңғ.) қозыны айыра білу үшін арқасында қырықпай қалдыратын шоқ жүн. Қозыны қырыққанда құйрығының үстіне к е л е п а н қоюды ұмытып кетпе (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тоңғару — (Монғ.) лау атын тартып міну. Уәкілдер мінген аты жүрмей қалса, меденчінің атын т о ң ғ а р ы п мінеді (Монғ.). [Монғолша тонгорох қайыра басып жығу; төңкеру (Монғ. қаз. сөз., 184)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сызық — зат. лингв. Есімдерден болған бастауыш пен баяндауыштың арасына қойылатын тыныс белгісі. Дефис пен с ы з ы қ т ы айыра алмайды. Үтір орнына нүкте қояды (Р.Тоқтаров, Ғасыр наны, 62) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • шыра — … Әуелде жаңа ғана түтіндене лапылдаған жалыны күрт азайған, дірілдей өлімсіреген ш ы р а жарығынан көз айыра алмады (М.Мағауин, Аласапыран, 2, 142) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»