- ернек
- (Ақт., Ойыл; Маң., Маңғ.) ернеу, жиек, шет. Темір аяқтың е р н е г і қайқайып, тамақ ішкізбейді (Ақт., Ойыл). Әбден орналасып алып, қолындағы найзамен цистернаның манағы екі жігіт тұрған е р н е г і н е төнді (Маң., Маңғ.). Кеше мынау е р н е к т і ң қай тұсынан кеп құлағанын есіне түсіргісі келіп еді, айыра алмады (Ә. Кекіл., Үркер, 490)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.