- күнгебағар
- (Жамб.: Св., Шу, Жам.; Түрікм., Красн.) күнбағыс. Колхозшылар алдымен к ү н г е б а ғ а р егеді, үйткені одан май жасайды (Жамб., Св.). Үйдің алдына к ү н г е б а ғ а р д ы ң пашағын тастап едік, қалың боп шықты (Түрікм., Красн.). Әркімнің бақшасының шекаралары кісі бойы қол ұсыным жүгері, к ү н г е б а ғ а р м е н бөлінген (Ғ. Сл., Өмір., 98). қ. күнбағар, айқабақ, күнқабақ, шекілдеуік, пісте.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.