көң

1

(Қост.: Жанг., Об.; Гур., Маңғ.; Жезқ.: Ж.арқа, Ақ.; Орал, Орда; Сем., Аяг.) мал қыстайтын тұрақты қоныс орны, қыстау. Малшылар биыл, к ө ң г е ерте қонды (Қост., Об.). Қысқа қарағанда отырықшы ел к ө ң г е кіреді (Гур., Маңғ.). Бұл бұрын Балқожа тұқымдарының отырған к ө ң і еді (Қост., Об.). Күні бойы қойға қар тепкізіп, түнде к ө ң г е қамаймыз (Орал, Орда). Өзен болғанда осы, өзеннің аралсымақ иірілімінде опырылып құлаған ескі к ө ң н і ң орны жатыр (Б. Майл., Шығ., В, 337). Көң салу – үй тұрғызу, үй салу. Біз екі-үш күннен бері к ө ң с а л ы п жатырмыз (Қост., Об.)

2

(Сем.: Абай, Шұб., Ақс., Көкп.; Шығ.Қаз., Ү-Н.) қой қиының ұсағы, құмалағы. Мына жерге қой бір түнеп кеткен екен, к ө ң і не н білініп тұр (Сем., Абай). Түнде осында қой түнеп еді, к ө ң і н сыпырып тастаңдар (Сем., Ақс.)