- көкше мұз
- (Көкш.: Еңб., Щуч.) жаңа қата бастаған мұз, қабыршық
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
өкше — (Жезқ., Ұлы.) шөп машинаның сағасындағы темір. Жұмағали құда машинаға жаңа ө к ш е салды (Жезқ., Ұлы.). Соқаға керекті ө к ш е 1290 болса, қолда бары 425 қана (“Соц. шаруа”, 28.01.1939) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
өкше біз — (Түрікм.: Бекд., Красн., Тедж.; Ақт.: Жұр., Тем.) ұзын әрі жуан, мықты біз. Ең болмаса екі ө к ш е б і з д і ң бірін табың (Түрікм., Бекд.). Сайман салғыштың ішіндегі ө к ш е б і зд і бері әкел (Ақт., Тем.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
өкше көтеру — (Монғ.) кету, жүру. Ө к ш е к ө т е р е й і к, балуан күрескелі жатыр. Күн еңкейіп қалған екен, ө к ш е к ө т е р е й і к (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
біз өкше — Сүп сүйір, үп үшкір өкше … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көкше — мұз. Жалтырап жатқан көк түсті мұз. Келесі сәтте жолбарыспен айқасқан адам к ө к ш е м ұ з үстіне қауышқан қалыптарында бір қырыннан қатар құлады (Ә. Көшімов, Жас аңшы, 98) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
түрікше — үст. Түрік тілінде (сөйлеу), түрік тіліне (аудару). Пәкістан мен Түркияда бірнеше рет ұрдуша, т ү р і к ш е аударылып басылған кітаптың аты да – «Қазақ көші» еді (Қалибек Хакім., 14). Оның қолына қазақша дейтін қазақша емес, түрікше дейтін т ү р… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шекілдеуікше — үст. Шекілдеуік тәрізді, шекілдеуік сияқты. Ол қолына тигенді ш е к і л д е у і к ш е үгіп отыр (Ж.Тілеков, Жоңғар., 46). Шекілдеуікше шақты. Белгілі бір істің жай күйін жақсы білді, оны оп оңай істеп тастады д.м. Шығыс жекпе жегі туралы талай… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көкше — зат. биол. Көгілдір түсті, орташа салмағы 600 грамға жететін балық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түтікше — зат. Өте жіңішке, әрі қысқа түтік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желдікше — (Қ орда: Арал, Сыр., Жал.; Қарақ.) аттың кішірек жабуы. Мұса, атыңның ж е л д і к ш е с і ауып тұр екен, соны дүзеп, қайта тартып ал Қ орда., Арал). Әбен аттың ж е л д і к ш е с і н суықта я ыстықта жабады Қ орда., Сыр.). Атымның ж е л д і к ш е… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көкше — 1 (Шымк., Лен.) сырты көкшілдеу, қабығы жұмсақ дәмсіз қауын. К ө к ш е д е н күләбі қауын әлдеқайда тәтті болады (Шымк., Лен.) 2 1. (Алм., Жам.) буынға түсетін құрт ауруы. К ө к ш е г е шалдыққан адам бір мүшесінен майып болады (Алм., Жам.). 2.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі