- желдікше
- (Қ-орда: Арал, Сыр., Жал.; Қарақ.) аттың кішірек жабуы. Мұса, атыңның ж е л д і к ш е с і ауып тұр екен, соны дүзеп, қайта тартып ал Қ-орда., Арал). Әбен аттың ж е л д і к ш е с і н суықта я ыстықта жабады Қ-орда., Сыр.). Атымның ж е л д і к ш е с і н жауып алатын (Қарақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.