Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желдік — зат. Тоқым мен ердің қапталының арасына салынатын екі бөлек киіз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желді — (Монғ.) қазан айы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желді аяқ түйе — Қ орда., Арал) жел аяқ, өте жүрісті ұшқыр түйе … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желді — зат. көне. Қазан айы. Бір жылдағы ай есебі отамалы (маусым), сарша, тамыз, қыркүйек, ж е л д і (қазан), қараша, тоқсан (желтоқсан), қаңтар, ақпан, тоқпан (наурыз, екі ағайынды), көкек (сәуір), мамыр деп аталады (Қаз. этнография., 1, 76) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желдіаяқ — зат. Жылқының жүйрігі. Қазақтар ілгеріректе жылқының жүйрігін – ж е л д і а я қ, адамның жүйрігін – желаяқ, иттің жүйрігін – желтабан деп атапты (Қаз. әдеб., 01. 08. 1986, 10) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желдіауыз — (Гур., Маңғ.) сөзуар. Я белді ауылдың айтқаны болады, я ж е л д і а у ы зд ы ң айтқаны болады (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желдікше — (Қ орда: Арал, Сыр., Жал.; Қарақ.) аттың кішірек жабуы. Мұса, атыңның ж е л д і к ш е с і ауып тұр екен, соны дүзеп, қайта тартып ал Қ орда., Арал). Әбен аттың ж е л д і к ш е с і н суықта я ыстықта жабады Қ орда., Сыр.). Атымның ж е л д і к ш е… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желдірме — зат. сөйл. Солдат (орыс) ері. Ж е л д і р м е, негізінен, солдат ері. Бар айырмашылығы – ердің артқы қасының орнына диаметрі 22 мм лік іші қуыс темірден иіп керсен жасаған (Соц. Қаз. 07. 04. 1978, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
гөжелдәтү — 1. Гөбер гөбер китерү 2. диал. Кабарту, күпертү, мамыкландыру гөбердәтеп бәйләгән мамык шәл … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
гөжелдәү — 1. Гөж килү 2. Мотор, машиналарның тигез тавыш чыгарып торулары тур. 3. Дөрләп янган утка һава өрдерүдән тавыш чыгу. Самавырдагы суның шаулап кайнавы тур … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
