- көкпек
- (Алм., Шел.) жусанның сүйекті, ірі түрі. К ө к п е к т і ң басын қой жейді. К ө кп е к т і отын үшін пайдаланады (Алм., Шел.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
көкпек
Смотреть что такое "көкпек" в других словарях:
көкпек — зат. ес. Шөлді жерде өсетін ащы, қатты шөп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тікпекіл — (Ақт., Жұр.) асық ойынының бір түрі. Бала шағымызда т і к п е к і л ойнайтын едік (Ақт., Жұр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дөкпек — сын. сөйл. Дүңк дүңк етіп қалған, жайсыз. Ұзақ жыл д ө к п е к желіспен шоқырақтатып жүріп, Ағыбай оны да ұмытыпты ау (Қ. Жұмаділов, Сәйгүлік., 87) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жадағай — 1. (Шымк., Қызылқ.; Сем.: Көкп., Ақс., Абай) астарсыз тігілген жеңіл шапан. Ол шыли ж а д а ғ а й киетін (Шымк., Қызылқ.). Оның үстіне кигені ж а д а ғ а й екен (Сем., Абай). 2. (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх.; Қарақ.) арасына жүн,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қорықшы — (Қ орда: Арал, Жал.; Қост., Аман.) қорушы, күзетші. Көкпек шапқан төрт кісіні қ о р ы қ ш ы ұстап алыпты Қ орда., Арал). Егінде қ о р ы қ ш ы бар Қ орда., Жал.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түйе кекіре — (Жамб., Жуа.) көкпек, бүршігі тікенді шөп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақбоздық — зат. бот. сөйл. Ақбозшөп. Бұл жерде әртүрлі шөп – а қ б о з д ы қ, бетеге, еркек, таспақара, көкпек өседі. Бұның ішінде а қ б о з д ы қ пен бетеге малға өте сүйкімді (Қазақст. ауыл шаруаш., 1960, 6, 15) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қылаңқұйрық — зат. бот. Шөлді, шөлейтті жерлерде өсетін бозғылт түсті бұта. Көкпек, жусан, бұйырғынды жалпақ дала артта қалды. Ара тұра изен, құмаршық, түйеқарын, ірі бұтадан – қ ы л а ң қ ұ й р ы қ, шағыр, дүзген (Ғ.Сыланов, Замана., 294). Жал жал шағылдардың … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қыршын — зат. бот. Улы шөптің бір түрі. Тоғай арасындағы өскен күйкі шөп малға ас болмайды. Ал қ ы р ш ы н, қопа арасындағы шытыр, көкпек малды тек апатқа ұшыратады (І.Есенберлин, Алмас., 250) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сілем — Сілемі шықты. Қурап кетті, сынып таусылуға айналды. Кей жылдары тіпті жаз ортасы аумай ақ шаңдақ боп қуарып, с і л е м і ш ы ғ ы п қалатын дермене, бозаң, жусан, көкпек өседі (І.Есенберлин, Алтын от., 279) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
