Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
дойыр — (көне.) жуан өрімді қамшы, он алты немесе он сегіз таспадан өріледі, кейде жұмыр болып келеді. Дойыр өгіздің иленген жон терісінен таспаланып өріледі. Әдетте, дойыр ырғай не тобылғы, кейде қошқар мен текенің мүйізіне, қарақұйрық пен еліктің… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
дойыр — 1 (Түрікм., Небид.; Қарақ.; Маң.: Маңғ., Шевч.; Орал, Жән.) қорғасын өзек салып өрілген ерекше қамшы. Арқасына д о й ы р батқан адам не амал жасамақ (Маң., Маңғ.). Қара жігіт қонышындағы д о й ы р ы н суыра Жалықпасқа тап берді (Ә. Сәр., Тол. туғ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ала дойыр — (Гур., Маңғ.) жуан қамшы. Қолына ұстаған а л а д о й ы р ы бар (Гур.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
