- кермалдасу
- (Шығ.Қаз., Ү-Н.; Монғ.) жанжалдасу, ұрсысу, керісу. Шал мен кемпір әрі-бері к е р м а л д а с ы п алып, қор ете түсті (Шығ.Қаз., Ү-Н.). – Жарайды к е р м а л д а с п а й-а қ қояйық, бірақ есіңде болсын өзіңді жақсы ұста (Қ. Жұм., Көкей., 29). Ремонт жұмысына байланысты екеуінің бірнеше рет келісе алмай к е р м а л д а сқ а н ы бар (А. А., Сүй. мен., 88). Зарлық әлдекімдермен шекісіп, к е р м а л д а с ы п қалса, шырылдап барып ортаға түсіп, қорғаштаған да, қазан бұзар тентектігі болса, шыбыртқылаған да емес (О. Бөкеев, Қайдасың., 65). Әлгі мезетте қар күрегелі тысқа шығып еді, Қадылбекпен к е р м а л д а с ы п қайта оралды (О. Бөкеев, Қайдасың., 110)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.