- кермал
- (Монғ.) дау-жанжал, керіс. Жарайды, жолдастар, к е р м а л д ы қояйық (М. Құрман., 38)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
кермал — үст. жерг. Қарсы, қайшы. Бағана бұл Мұхаңа к е р м а л келіп қалған (З. Қабдолов, Менің Әуезовім, 67) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі