- кемпір-ғары
- (Қарақ.) кемпір-сампыр, кемпір-семпір. Дағараны жей алмай, к е м п і р-ғ а р ы ауара (Қарақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
кемпір-ғары
Смотреть что такое "кемпір-ғары" в других словарях:
кемпіршуақ — зат. сөйл. Көктемнің немесе күздің онша ыстық емес, жанға жайлы шуағы; мизамшуақ. К е м п і р ш у а қ – қыс ызғары қайтып, күн енді енді жылына бастаған кездегі күннің шуағы (Қаз. этнография., 3, 60). Наурыз кеп сере қардың көбесі сөгілгенімен, к … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дағара — 1 (Жамб., Св.; Қост., Об.; Қар., Қарқ.; Алм., Жам.; Шымк., Мақт.; Қарақ.) темірден, мыстан жасалған үлкен ыдыс, шара, леген, шылапшын. Мына кісілер қол жусын, д а ғ а р а н ы әкел (Шымк., Мақт.). Үлкен ыдыстың бәрін д а ғ а р а деп айта береміз,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салма — 1 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.; Қ орда, Арал; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Қарақ.) егін араларына су жіберетін кішкене арық. С а л м ад а н су жүріп жатыр екен (Гур., Шевч.). Су ағатын с а л м а л а р м е н аудандарды оңдау жұмысына кірісу ертелік етпейді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әййем — (Қарақ., Қоң.) бұрынғы. Ә й й е м заманда бір қары мен бір кемпір болыпты (Карақ., Қоң.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
етжеңсіз — сын. 1. Толық емес, арықтау. 2. Дене бітімі жараспаған, омбай домбай. Кемпірдің бойы аласа, өзі е т ж е ң с і з (Қаз. әдеб., 09. 04. 1973, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қу — құйрық. Түлкі д.м. Орамалға шашуын Түйіп алып, асығып, Маймыл кемпір келіпті. Мәлін, борсық, қ у қ ұ й р ы қ Ниеттерін білдіріп – Бәрі де жем теріпті (І.Жансүгіров, Шығ. жин., 67). Қу сөзден қуырдақ қуырған. Сөзбен қарық қылған, бірақ нәтиже жоқ; … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
