- зырғанау
- (Орал: Орда, Казт., Чап.; Гур.: Есб., Маңғ.) сырғанау, тайғанау. Ерін мұзға тиді-ақ жылқы з ы р ғ а н а й береді (Орал, Казт.). Домбыра екі ішекті қу қарағай, Барасың даусым неге з ы р ғ а н а м а й, Үш топтан таңдап алған Бөбек едің. Артыңа кеткенің бе бір қарамай (Гур., Есб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.