- зәу
- (Алм.: Шел., Еңб-қаз., Іле) биік, зәулім. Темекі шыққаннан кейін з ә у болып өседі, кендір де шыққан кезде з ә у болады (Алм., Іле)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.