- зауқата
- 1. (Орал: Жән., Орда) анда-санда, оқта-текте. Баламыз з а у қ а т а бір келіп-кетіп тұрады (Орал, Жән.). 2. (Орал, Орда) кездейсоқ. З а у қ а т а барып, атыңды байлап қойсаң, ашыққан қойлар құйрығын жеп қояды (Орал, Орда)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.