- жымысқы
- (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.) ұсақ ұры. Әзір ж ы м ы с қ ы л а р д ы ң да күні қуырылды (Түрікм., Таш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жымысқы
Смотреть что такое "жымысқы" в других словарях:
жантықтық — зат. Біреуді біреуге атыстырғыштық, шағыстырғыштық; жымысқылық. – Қойыңызшы осы ж а н т ы қ т ы ғ ы ң ы з д ы. Біреуді мақтап, біреуді даттағаннан мәртебеңіз биіктей қоймас (М. Мәжитов, Аманғали, 28) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жымсау — сын. Жымысқы, арам, қара ниетті (адам) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жымсаулан — ет. Ұрлана қарау, жымысқылану. Әңгіме сінің қыбын Айбосынның жүзінен іздегендей ж ы м с а у л а н ы п назар салды (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 414) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жіпси — ет. Жымысқылану, жымсию. Шоқша сақал, ж і п с и г е н сары шал өзінше сәуегейсіп Әміртай бастықтың Ақтаңгерінің төрт аяғын жерге тигізбей мақтаумен жүр (К. Сегізбаев, Ашылмаған сыр, 66). Түстік шалғайда бұлт тұмшалап, ноғала көздей ж і п с и е… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ит — жеген терідей. Жұлма жұлма болған, түте түтесі шыққан. – Бір әңгімені нәшіне келтіріп айтайын десең, и т ж е г е н т е р і д е й жан жағынан жұлмалап, берекесін бек кетіресіңдер, – деді қарт (К. Сегізбаев, Беласқан, 200). Ит жүн. Иттің жүні… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қиқымбақай — сын. сөйл. Қу, арам, жымысқы. ≈ Ол қ и қ ы м б а қ а й адам … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қиқымбақайлық — зат. Бақай қулық, жымысқылық, арамдық. Қи қ ы м б а қ а й л ы қ болмаса ата жау болып алыспаған, Сырдың бойында жатқан Ұрыс хан деген ләшкер жинап тап берген (К.Жүністегі, Едіге, 124) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
