жыму

1

(Түрікм.: Красн., Небид., Ашх.) қашу, жасырыну. Елден ж ы м ы п ұзаққа бара алмас (Түрікм., Ашх.). Бірде істеп, бірде тастап қыдырамын бір жерден екіншіге ж ым ы п зыттым («Жұм-шы», 23.10.1940). Күндіз боран талдың басын жұлады, Кешке қарай ішке дейін ж ы м а д ы (Х. Ерғ., Өл. мен поэма, 167)

2

(Алм., Жам.) жымырату, жымиту

3

(Қарақ.) жұму. Көзін ж ы м ы п отыр (Қарақ.)