жоян

1

1. (Сем.: Ақс., Көкп., Абай, Шұб.; Шығ.Қаз.: Ү-Н., Зайс., Тарб.; Монғ.) мықты. Жас шағында ж о я н-а қ еді, енді кәртейді ғой (Монғ.). Күресем де келгендер бәрі өлді, Таудай боп пілге мініп зәңгі келді. Зәңгінің өзі ж о я н, күші жойқын, Аяғы піл үстінен сүйретілді (Ақыт, 96). 2. (Шығ.Қаз.: Ү-Н., Зайс., Тарб.; Сем., Ақс.; Монғ.) зор, үлкен, денелі. Мынау бір ж о я н кісінің зираты болу керек (Шығ.Қаз., Зайс.). Сырттан қарағанда ж о я н жігіт көрінеді ғой (Монғ.). Ол ж о я н табақ қымыз ішті (Сем., Ақс.). Үйдің мәткесі ж о я н екен (Шығ.Қаз., Тарб.). Монғол тілінде ноян бек, әкім деген мағынада қолданылады

2

(Монғ.) кенже, ең кіші. Ж о я н ы м мына бала, биыл бірінчі класқа барады (Монғ.)