жер суы

жер суы
1. (Алм., Кег.; Жамб., Шу; Шығ.Қаз.: Тарб., Зайс.; Сем.: Аяг., Ұрж.; Қ-орда, Қарм.) егіндік жерді жыртпастан бұрын берілетін су. Былтыр 80 гектар жерге ж е р с у ы н бердік (Алм., Кег.). Егінге ж е р с у ы күзде күздік жер айдарда беріледі (Жамб., Шу). Құрғақшылық жылы егінге ж е р с у ы беріледі (Шығ.Қаз., Тарб.) Егінге ж е р с у ы н жіберіңдер (Сем., Ұрж.). Егіннің ж е р с у ы н суарған соң айдаймыз Қ-орда., Қарм.). 2. (Қост.: Фед., Семиоз.) егінді айдайтын кездегі жердің ылғалы. Ж е р с у ы м е н айдалған егін дер кезінде пісіп жетіледі (Қост., Фед.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "жер суы" в других словарях:

  • суы — (Гур.: Маңғ., Шевч.) қонысы, жайлайтын, мекендейтін жері. Ол жер әу баста біздің нағашыларымыздың с у ы (Гур., Шевч.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ыза суы — Жер астынан шығатын ылғал, су …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • барқынды жер — (Сем.: Абай, Шұб.) шөбі шүйгін, суы мол, малға жайлы, отты жер. Бақанас маңы б а р қ ы н д ы ж е р ғой (Сем., Шұб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тас — I Тас барақ. Тастан қалап, араларын лаймен байланыстырып жасалған барақ (үй). Құтлық қаған Бөрілі таудың отын суы мол, күнқақты қойнауының бірінен т а с б а р а қ салдырып, қаған ордасы мен өзінің қосшыларын, қызметшілерін сонда қоныстандырған… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • беріш — 1 (Жамб., Шу) шикі. Әкелген дарбызыңның бәрі аппақ б е р і ш екен (Жамб., Шу) 2 (Рес., Астр.) көксерке тұқымдас балық 3 Қ орда., Қарм.) тізе беріші, жер соғары, төс табаны. Түйе шөккенде жайлы орналасуына таяныш болатын аяқтары мен төсіндегі жер… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • лоңқа — зат. мед. Суық тиіп ауырғанда қыздырып алып, денеге төңкеріп қою арқылы суықты сорғызатын банкі. Суық тиіп ауырғанда арқаға л о ң қ а (банкі) төңкеру де тиімді. Сол қолмен л о ң қ а н ы, оң қолымен жанған мақтаны қысқашпен ұстап, әрқайсысының… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • балқаш — 1. (Рес., Орын.) батпақ, сазды жер. Екі ауылдың арасында бір б а л қ а ш т ы жері бар, машиненің өтуі қиын… (Орын., Ад.). 2. (Көкш.: Щуч., Еңб.) оттығы, суы мол, көк майса. Мынау бір б а л қ а ш жер екен! (Көкш., Щуч.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • томар — 1 (Қост., Семиоз.) кішкене тайыз көлшіктер. Т о м а р д ы ң суы қысы жазы құрғамайды (Қост., Семиоз) 2 (Сем.: Көкп., Ақс.) өркеш өркеш, ойдым ойдым жер. Мына жер т о м а р л ы жер екен, ат жарысына қолайлы бола қоймайды (Сем., Ақс.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шыны — I сын. Жүрекке тиетін (май), күшті. Түйенің еті тығыз, майы ш ы н ы келетіндігі де сол тұзды шөптерден болса керек (Ш.Ерманов, Мәңгі жастық, 65). Алтынтіс теріскей жерінің шөбі шүйгін екенін, қара отқа жайылған малдың еті ш ы н ы келетінін, жесең …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жылым — 1 (Қ орда: Арал, Қарм., Шиелі, Сыр.; Қарақ.) теңізге салатын ұзындығы 1000, көлденеңі 500 метрдей үлкен ау. Ж ы л ы м тарту бұл жерде үлкен науқан Қ орда., Қарм.). Ж ы л ы м қыста да, жазда да салынады. Ж ы л ы м ғ а 10 15 адам керек (Қарақ.).… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»