Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
түйеөркеш — тас. Түйенің өркешіндей тас. Қуыс қолтығын көкпеңбек мүк басқан қойт аст ар , түйетастар, т ү й е ө р к е ш т а с т а р бір тұстан бір бой көтереді (Ұ.Доспанбетов, Шығ., 4, 301) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жарбай — (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Тедж.) бура мен нардың арасынан туған өркеші бір жағына жығылыңқы келетін түйенің нашар тұқымы. Ж а р б а й д ы ң өркешінің арасында кез болады (Гур., Маңғ.). Әрі тіс басқан (қ.) әрі ж а р б а й түйені үлбегіңді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дулыға — зат. көне Соғыста батырлар киетін металдан жасалған бас киім; қалпақ. Дулығаның екі жағы мен артқы етегіне темір тор ілініп, адамның мойны мен иығын тымақ тәрізді тұтас жауып тұрады. Дулыға батырдың басын сойыл, шоқпар, қылыш және садақ оғынан… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көйін бота — Қ орда., Жал.) үлек пен кердері маядан туылған бота. К ө й і н б о т а тықыр, көбіне қоңыр қара бұйра жүнді, аласа, сидаң аяқ, имек мойын, тұтас өркеш, тоқпақ бас, жатса, өте ұзақ жататын, тұрса кезбе мінезі бар түйе түрі Қ орда., Жал.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қомдық — Қ орда., Жал.) түйенің артқы өркешінен екі саны мен екі жақ қабырғаларына дейінгі қом майы басқан жері … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
