Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
саранау — (Гур.: Маңғ., Есб.; Түрікм.: Красн., Небид., Жеб., Ашх., Тедж.) сүтті көп беретін асыл тұқымды сиыр. С а р а н а у сиыр еді өзі де (Гур., Есб.). Жоңышқалар ат тұяғын түртеді, Жем табағы қойдың аузын сүртеді, Мың ішінде арық тұрса бір бұзау,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зерек — зат. бот. Оңтүстік аудандардың тау бөктерінде өсетін жемісі қара не қызыл түсті, тікенді бұта; сиыр қарақат. ир. сын. Ұғымтал, алғыр, зейінді, аңғарғыш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қызыл — сын. ауыс. 1. Малдың, аңның, құстың еті. 2. Жеміс сөлінен дайындалған шарап. сын. 1. Жылқы малында болатын ақ аралас көкшіл түс. 2. Сиыр, түйе малында болатын ашық қоңыр түс. зат. ауыс. Қырмандағы ұшырылған таза астық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
пашақ — 1. (Түрікм.: Красн., Жеб., Небид.; Гур., Маңғ.) қауын қарбыз тұқымы. Піскен қауынның п а ш а қ т а р ы н сақтап қойың (Түрікм., Красн.). Аскелдінің п а ш а ғ ы ірі болады (Гур., Маңғ.). 2. (Түрікм.: Таш., Тедж., Мары) қауын қарбыздың қабығы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тошала — 1 (Шығ.Қаз., Ү Н.; Сем.: Ақс., Көкп., Ұрж.; ҚХР; Тау., Қош.) тауда өсетін дәмі қышқыл жеміс түрі. Біз тауға шығып т о ш а л а теріп жедік (Сем., Ақс.). Т о ш а л ан ы ң тікенегі киімді іліп жібермейді (Сем., Ұрж.). Біз т о ш а л а теруге барамыз… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жуан — бақай. Бақайы жуан (ат). Қартаң ж у а н б а қ а й жирен ат пен жайдақ шананы ол оны мұны жұмыс үшін жегеді (Б. Соқпақбаев, Таңд., 174). Жуан қара. Ірі мал: жылқы, түйе, сиыр. Бәтенге жиыны 50 ж у а н қ а р а жөнелтілді (М. Әуезов, Қараш., 79).… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
