- желқұйрық
- (Қ-орда: Сыр., Тер.) айғырдың көкке тойып қоңданып үйіріне қараған кезі
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желқұйрық
Смотреть что такое "желқұйрық" в других словарях:
құйрық — Құйрығына қызыл бұрыш қыстырды. Жанына батырды, зар қақтырды. Мен аға сұлтанның қ ұ й р ы ғ ы н а бір қ ы з ы л б ұ р ы ш қ ы с т ы р а қайтатын болармын (Ғ.Мүсірепов, Ұлпан, 29). Құйрығына қоңырау байланды. Жаман атқа ие болды. Қ ұ й р ы ғ ы н а … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
су — I Суасты наны. п е р и ф р. Борық. Мәселен, жалпақ жапырақты қоғаны алайық. Оның тамырында (борығында) қант пен крахмал көп. Оны «с у а с т ы н ы ң н а н ы» деп те атайды, өйткені қоғаның борығын отқа пісіріп жеуге болады, әрі ол керемет тәтті ау … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
айғыр — зат. Жылқы тұқымдастар (құлан, тарпаң т.б.) мен жылқының жыныс қуаты жетілген еркегі. Мінезіне, түр түсіне қарай қойылатын атаулары өте көп. Шақар айғыр, желқуық айғыр (мінезі), құр айғыр, шу асау айғыр (бұрын қолға ұсталған ұсталмағаны), сәурік… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көсе — 1 (Гур., Маңғ.) жағадан суға қарай сұғынып жататын қайраңды енсіз жер. Ағын айдаған құм үйіле келе, теңіз астынан к ө с е пайда болады (Гур., Маңғ.). Суға сұғынған тар к ө с е н і ң басында о жер, бұ жерде қалқиып қалқиып қарауытып тұрған… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
анжы — зат. в ет. Малдың іріңдеген жерін әр жерден тесіп, сол жерден ірің ағып тұру үшін өткізіп қоятын қыл жіп. Мандам болған жылқының терісін әр жерден тесіп, жіңішкелеп есілген құйрық қылмен жаңағы тесіктерден өткізіп байлап қояды. Оны а н ж ы дейді… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шағанақта — ет. 1. Шарасынан асу, шеңбірек ату. 2. ауыс. Болып толу, жарылып кете жаздау. Лесхоздың 500 қыл құйрығын әкеден қалған мұрадай қызғыштай қорып, соның буына пісіп, соның желігінен жемсауы ш а ғ а н а қт а п жуансып жүргені (Қ.Ысқақов, Қараорман,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
