- желкім
- суық, аяз, сылбырақ (С. Аман., ВДИКЯ)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желкім
Смотреть что такое "желкім" в других словарях:
желкөз — зат. Көзі үлкен үлкен етіп жасалған кереге … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желкөз — зат. Терезенің жел кіретін көзі, желдеткіш. – Иә, көгілдір көктем де келді, деді ол кабинет терезесінің ж е л к ө з і н ашып. – Таза ауа енсін (Лен. жас, 12. 04. 1977, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
өрімдей жас — Желкілдеген құрақтай, өте жас … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
торкөз — зат. Қазақ үйдің көздері тар болып келген керегесі. Керегенің кішкене көздісі – т о р к ө з деп аталады да, үлкен көздісі – желкөз деп аталады (ҚазССР тарихы, 317). Керегенің көздері желкөз және т о р к ө з болып екіге бөлінеді. Желкөзі кең де, т … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желке су — 1. (Алм., Шел.; Жамб.: Шу, Қорд., Мер.) егінге екінші рет берілетін су. Егін ж е л к е с у ішкеннен кейін буазданып басы желкілдей бастады (Алм., Шел.) 2. (Сем.: Ақс., Көкп.) бас арықтағы су. Ж е л к е с у аса мол екен, арыққа сыймай жатыр (Сем … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
