- жекір
- (Қарақ.) шыпта (қ.), үй төбесіне салу үшін, төселу үшін тоқылған қоға
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жекір
Смотреть что такое "жекір" в других словарях:
ЖЕК — іменник чоловічого роду житлово експлуатаційна контора … Орфографічний словник української мови
ЖЕК — ЖЭК ЖЕК жилищно эксплуатационная комиссия … Словарь сокращений и аббревиатур
жекігенсу — жекігенсі етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жекігенсі — ет. Жекіген болу, жекіргенсу. – Ой, күшік, кемпірдің өзі жаман да, женті тәтті, ә? – деп ж е к і г е н с и д і де баланы шап беріп ұстап алады (Қ. Тоқмырзин, Үш кие, 50) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жеківець — іменник чоловічого роду, істота від: ЖЕК … Орфографічний словник української мови
жек — а, ч. і невідм., ж., розм. Житлово експлуатаційна контора … Український тлумачний словник
Жек — Небольшой нож … Словарь криминального и полукриминального мира
жек — зат. Дуадақтар отрядына жататын дала құсы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жек — 1 (Алм., Шел.) құндыз бөрік. Бұрын қыздар ж е к киетін (Алм., Шел.) 2 1. (Шымк., Мақт.; Қ орда, Арал; Ақт., Шалқ.; Гур., Маңғ.) түсі боз, қанаты ала шөл құсы. Кеше бір ж е к т і атып ем, қалың шөптен таба алмай қалдым (Шымк., Мақт.). 2. Қ орда.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жеківець — вця, ч., розм. Працівник житлово експлуатаційної контори … Український тлумачний словник
