жек

1

(Алм., Шел.) құндыз бөрік. Бұрын қыздар ж е к киетін (Алм., Шел.)

2

1. (Шымк., Мақт.; Қ-орда, Арал; Ақт., Шалқ.; Гур., Маңғ.) түсі боз, қанаты ала шөл құсы. Кеше бір ж е к т і атып ем, қалың шөптен таба алмай қалдым (Шымк., Мақт.). 2. Қ-орда., Арал) дуадақ. Ж е к мықтаса екеуден-ақ жүреді Қ-орда., Арал). Ж е к т і ң еті адал болады (Ақт., Шалқ.). Шөлде жүрген ж е к т і көрдік, ел талаған бекті көрдік (Ақт., Шалқ.)