Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жарау — ет. 1. Үлек пен бураның келеге түсер кезіндегі масаңсып беймазалануы, шаптығуы. 2. Баптау арқылы аттың етін таралту, шынықтыру. сын. Іші тартылған, бабына келген, ысылған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жарау ат — Мықты, қоңды ат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жарауқұрсақ — сын. Бабына келмеген, іші тартыңқы. Малымыз күйлі, ж а р а у қ ұ р с а қ бірлі жарым тоқтыторым болса, ағаштың бүрін берсек те өлтірмейміз – деп күпіршілік ойлады (О. Бөкеев, Қайдасың., 63) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тоқ жарау — Әбден бабына келген, қатып ысылған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сандан — … Жарау аттар қыпша белденіп, дөңгелек с а н д а н ы п қызға ұқсап келетіні де осы кез (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 375) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұлы бәйгі — (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Таш., Ашх., Красн.) жарау бәйге, негізгі бәйге (ат шаптыру ұзақ жолға жіберіледі). Аттың аты ұ л ы б ә й г і д е н шаршаусырамай келетін еді ау (Түрікм., Таш.). Ұ л ы б ә й г і г е түсетін аттар жақсы жарау қажет (Гур.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арзы — ир. ет. Іске асу, іске жарау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күркілдеу — ет. Бураның шабынуы, жарау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
еңбекке асу — (Орал, Жән.) жұмысқа жарау. Біздің үйде е ң б е к к е а с а т ы н үш адам бар (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жәрәу — (Сем., Абай) жарау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
