- жанын жағу
- (Түрікм.: Таш., Тедж., Мары) ыза қылу, күйдіру. Мың десе де түсінбей адамның ж а н ы н ж а ғ а д ы (Түрікм., Таш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жанын қору — (Сем.: Ұрж., Мақ.) жанын цақтау, абайлау. Ол Асқарға ж а н ы ң д ы қ о р ы деп айтты (Сем., Ұрж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жанын жалдады — (ҚХР) бар күшін салды, белгілі іске басын байлады … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жанын қолына ұстау — (ҚХР) қауыпқатерге, басын бәйгеге тігу, өлімге тәуекел ету … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жан жолдас — Жұбай, жар, зайып. Бір бірі үшін жанын қиюға баратын ең жақын адам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақ алақан — (ҚХР) ешқашан жанын қинап, қара жұмыс істемейтін кісі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алатын алдаштай көру — (Сем.: Ақс., Көкп.) бас ию, жоғары тұту, қадірлеу. Ол Ахметті а л а т ы н а л д а ш т а й к ө р е д і (Сем., Көкп.). Діни ұғымға байланысты шыққан сөз. Алтай тілінің құманды диалектісінде: алдачы ажал періштесі, өлген адамның жанын алатын рух (Н … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
албаты — 1 (Тау., Қош.; Сем.: Ұрж., Абай.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Алм., Кег.) беталды; кездейсоқ. А л б а т ы жүре бергенше шаруамен айналыссаңчы (Тау., Қош.). А л б а т ы машинаға түсті де кетті (Сем., Ұрж.). Артынан іздейтін жақыны, ізіне түсетін жауы жоқ а лб … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аршыл — (Гур., Маңғ.) намысшыл. Өзі бір а р ш ы л адам еді, біз үшін жанын ортаға сала таласатын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бапасын беру — (ҚХР) жанын көзіне көрсету … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
басын бәй тігу — (ҚХР) жанын шүберекке түю, нар тәуекелге міну, өлімге басын байлау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі