- жалпақай
- (Монғ.) жалпақтау. Құлынембестің басы ж а л п а қ а й жұмыр келеді (Монғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жалпақ — білезік. этногр. Білезіктің ені жалпақ түрі (А. Құралұлы, Ұлттық., 1, 24). Жалпақ жапырақ. бот. Алақаны жалпақ болып келетін жапырақ түрі. Жаңғақ көбінесе ж а л п а қ ж а п ы р а қ т ы ормандарда кездеседі (Биология, 13). Жа л п а қ ж а п ы р а қ … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалпаққұрт — зат. в ет. Қойешкіде, сиырда, түйеде кездесетін ауру. Қоздырғышы – мониезия деп аталатын таспақұрт. Өзі жалпақ болады. Мал шөппен бірге жұтып қояды. Ол аш ішекке түсіп, паразитке айналады. Ауру малдың іші өтеді, күннен күнге арықтайды (ҚСЭ, 4,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалпақшешей — зат. Көрінгенге жалпақтай беретін адам. Тағы біреудің көрінгенге «ж а л п а қ ш е ш е й» көрінгелі түлкіше құйрығыңды бұлаңдатып жүрсің (Ж. Аймауытов, Шығ., 424). Жалпақшешей болды. Көрінгенге бас иді, жалпақтады, бәйек болды. Әрине, оқыған… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалпақтұмсық — I зат. зоол. Үйректің тұмсығы жалпақ бір түрі. Өзен үйректері де топтанып жүреді, олардың тобында бізқұйрық, ж а л п а қ т ұ м с ы қ, кіші шүрегей, сұр үйрек болады (Наурызым, 205). II зат. ихтиол. Балықтың тұмсығы жалпақ бір түрі. Онда… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалпаңбай — сын. Жалпаң қаққан, жағымпаз, жарамсақ, қошеметшіл. Ол кісі өте инабатты адам екен. Ж а л п а ң б а й л а р д ы ң өз бөлмесінен шыға тұруын өтінді де, жас тілшіге жарты сағат бойы сұхбат берді (Б. Омарұлы, 11 ші қаламұш, 77) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалпақ — (Рес., Орын.) бір жайым нан. Бір ж а л п а қ нан жайып салдық деп айтамыз (Рес., Орын.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалпақмүйіз — зат. поэт. Бұлан (Ә. Ахметов, Түркі тіл., 101) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалпаққұрт ауруы — зат. Қой, ешкі, сиыр, түйеде болатын ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жалпақ егеу — (Монғ.) қыры жоқ, тегіс егеу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалпақ нан — 1. (Ақт., Алға; Рес., Орын.) ашытпай жұқалау етіп қазанға майсыз пісірген нан. 2. (Жезқ.: Жез., Ұлы.) майға пісірген жұқа нан. 3. (Қост., Жітіқ.) етке салатын нан, жайған қамыр. Етке аздап ж а л п а қ н а н салса, сорпасы дәмді болады (Қост.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі