- жалбас
- (Монғ.) жалды, жалы мол, жалы күзелмеген. Жалы жер сызған ж а л б а с жуан жирен айғыр үйірінен сытыла шығып бұның қасынан шаңға көміп өте берді (Церендор. Е. ул., 23). Арқан бойы алда келе жатқан Серікболдың астындағы ж а л б а с торы бір нәрседен секем алғандай құлағын тігіп елең ете қалды (М. Құл., Таңд. шығ., 30). Ермек түнде жылқы күзетіне мінген ж а л б а с қаракерді күн шыға жылқыны бие бауға әкелісімен кермеге жайлақтап байлап салатын. – Ермек ұйқысын қандырып оянған кезде ж а л б а с қаракер де кермеде ұйықтап тынығып алады. – Ермек ж а л б а с қаракерін сылап-сылап жүгенін сыпырды да бос қоя беріп үйге оралды (М. Құл., Таңд. шығ., 80)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.