- жалаңқай
- (Жамб.: Шу, Луг.) тақыр. Қаланың алды ж а л а ң қ а й, бетке ұстар бір бұта я бір жылға жоқ («Соц. ең.», 1941, №99)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жалаңаш — тұқымды өсімдіктер. бот. Тұқымы көзге көрініп тұратын өсімдіктер тобы. Барлық ж а л а ң а ш т ұ қ ы м д ы ө с і м д і к т е р г е – ағаштар мен бұталар жатады (Биология, 211) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жала қою — (Тау., Қош.) жала жабу. Ол Асқарға ж а л а қ о й ы п т ы (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалаң — 1 (Ақт., Ырғ.) арқалық, шығырдың үстіне салған салдау. Суоқтың (қ.) бір жағын ж а л а ң ағашқа бекітеді (Ақт., Ырғ.). Ж а л а ң д ы жуан ағаштан жасайды (Ақт., Ырғ.) 2 (Сем., Абай) жалаңдаған, жалмаңдаған. Ол бір ж а л а ң бай болатын (Сем.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалаңқат — 1 (Жамб.: Жуа., Жам.) жартымсыз. Ташкентке түнде тұңғыш рет ж ал а ң қ а т жұқалаң қар жауып, арты қалың тұманға айналған (Ш. Мұрт., Жұлд. көп.) 2 (Гур., Маңғ.) жалаң қабат. Киген тоның ж а л а ң қ а т, Ысқатта бар саламат (Ақтан., Құнанторыс) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалаңқия — 1 (Түрікм.: Ашх., Таш., Тедж., Мары) сұрқия, сұм. Бұлардың көбі ж а л а ң қ и я келеді (Түрікм., Таш.). [Қарақалпақша жалаңкая (Карак. рус. сл., 1958); өсекшіл, жалдап (М. Қашқ., III, 382)] 2 (ҚХР) тақыр тау. Ж а л а ңқ и я жартаста тартты көкпар … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалаңашталу — жалаңаштал етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалаңаштандыр — жалаңаштан етістігінен жасалған өзгелік етіс (Ә. Нұршайықов, Ақиқат., 65) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалаңаштандыру — жалаңаштандыр етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалаңаяқтану — жалаңаяқтан етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалаңтөстену — жалаңтөстен етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалаңаяқтан — ет. Аяқкиімін шешіп тастау, жалаңаяқ жүру. Иесіз ескі тамнан ж а л а ң а я қ т а н ы п, жалаңбастанып қаштым (Ж. Қорғасбек, Жынды қайың, 52) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі