- әпкіш
- (Алм., Жам.; Шымк.: Қызылқ., Сайр., Түлк.; Шығ.Қаз., Тарб.; Сем.: Ұрж., Мақ.; Жамб.: Сар., Шу) иінағаш. Ә п к і ш т і әкелші, екі бақыр су әкелейін (Алм., Жам.). Әйелдер суды ә п к і ш п е н әкеледі (Шымк., Сайр.). [Парсыша аб «су» сөзіне -кіш жұрнағы қосылуынан туған: аб+кіш>абкіш>әбкіш >әпкіш]. қ. әкпіш, әпкеш, апкеш, күйенте, құрамыс, мойынағаш, жауыр ағаш, суағаш, ілгек, ілгіш, мосыла.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.