әңгі

1

Қ-орда., Шиелі) есектің айғыры. Жалғыз ә ң г і есегіммен осы үйдің қыруар жұмысын тындырдым Қ-орда., Шиелі). Айғайын салып келді, Бақырауық неме еді, Ә ң г і есектей аңқылдап (Қамбар батыр). Азынауық ә ң г і айғыр баран жүнді боз неме, әр үйірге бір тиісіп маза берер емес (Ө. Қан., «Жұлдыз», 1988, №4, 10). А. М. Щербак оны еліктеуіш сөзден шыққан деп тұжырымдайды (ИРЛТЯ, 124)

2

(Жамб., Қорд.) су орып кеткен жер. Ә ң г і терең екен (Жамб., Қорд.). қ. қау.