қау

1

1. (Шымк., Қызылқ.) үйілген шөптің я бау-бақшаның айналасына салынған қоршау. Шөп айналасына қ а у жасалды (Шымк., Қызылқ.). 2. (Шымк.: Түлк., Сайр.) талдан, шыбықтан жасалған қора. Қойлар түнде қ а у ғ а қамалады (Шымк., Түлк.)

2

(Шымк., Мақт.) қақпа. Қ а у д ы ашып жіберші (Шымк., Мақт.)

3

(Жамб., Қорд.) сел, су тасқыны орып кеткен жер, су арнасы. Өлген итті қ а у ғ а апарып таста (Жамб., Қорд.)

4

1. (Қост.: Фед., Семиоз.) өткен жылғы шабылмай, орылмай қалған шөп. Үй бойының қ а у шөбін өртемесең тауыса алмайсың (Қост., Фед.). 2. (Қост., Жанг.) қураған бетеге. Бетеге қураған соң қ а у болып атанады (Қост., Жанг.)

5

(Ақт., Шалқ.) көп, қалың. Бұл масаның қ а у жері ғой (Ақт., Шалқ.)

6

қ. боз от.