балшы — зат. Бал ашатын адам, балгер … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
балшықшы — зат. зоол. Тұмсығы өте сүйір, сирағы ұзын кішкентай құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
балшық — (Қост., Жітіқ.) әк, ақтас. Пенжегіңді былай іл, б а л ш ы қ қылмасын (Қост., Жітіқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ балшық — жерг. Әк … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыш құмыра — Балшықтан жасалып, отқа күйдірілген құмыра … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көзе-құмыра кәсіпшілігі — Күйдірілген балшықтан ыдыс аяқ, мүсін, ойыншық т.б. жасау. Ертедегі көзе шеберлерінің балшықты қолдан илеп, ыдыс аяқты қолдан жасау әдістері әр түрлі болған: 1. Шыбықтан тоқылған себеттің немесе ағаш ыдыстың сыртын балшықпен қаптап, одан соң… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
былжыр — 1. (Сем.: Абай, Шұб.) балшық, лай. Бізге б ы л ж ы р керек болып тұр қора салуға (Сем., Абай). 2. (Рес., Омбы) езілген балшық. Б ы л ж ы р д а н мәшін тұрсын, тракторлар да араң жүреді (Рес., Омбы). 3. (ҚХР) құрылысқа қалайтын тас, кесектерді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сапал — 1. (Жамб.: Жуа., Жам.; Алм., Жам.; Қ орда, Шиелі) балшықтан жасалған ыдыстардың жалпы аты. С а п а л бұрын көп болатын, қазір бірте бірте азайып, қалып барады (Жамб., Жуа.). 2. (Жамб., Жам.; Шымк., Сайр.; Қ орда, Тер.) үлкен кесе. Бұрын үлкен… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырман — (Гур., Маңғ.; Жезқ., Ұлы.) балшық илейтін, балшық айдайтын шұқыр. Қ ы р м а н д а ғ ы балшықтан 350 кесек шығады (Жезқ., Ұлы.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жербаспа — зат. Қ а б ы р ғ а с ы балшықтан тұрғызылған там үй. Көптеген тұрғындар балшықтан салған ж е р б а с п а, шатырсыз үйлерде тұрады (Қаз. әдеб., 06. 10. 1989, 16). Тағы бір сол тәрізді балшықтан жасалған ж е р б а с п а үйде 3 баласы бар қарт ана… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
