- дыр қамшы
- (Қарақ., Мой.) жуан қамшы. Д ы р қ а м ш ы м е н бастан тартып кеп жібергенде, қақ айырып түседі екен (Қарақ., Мой.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
дыр — 1 (Гур.: Есб.; Маң., Маңғ.) 1. ірі, зор, үлкен. Балаң д ы р жігіт болыпты ғой (Гур., Маңғ.). 2. үлкен жуан қамшы. Атқа мінгенде д ы р қолға ұстауға қолапайсыздау кішкентай қамшы ұстау керек (Орал, Жән.) 2 (Сем., Ұрж.) зор атаққа, беделге ие адам … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сынасын — зат. сөйл. Сын, сынақ. Батыра басты қамшы құласына, Құлдырап құлай берді бұла суға: «Көрейін неде болса, көріп алдым, Тас бауыр тағдыр салды с ы н а с ы н ғ а!» (М.Әлімбаев, Өшпес от, 6) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі